De meeste van jullie zullen me waarschijnlijk koppelen aan mijn vorige auto, die door vrienden liefkozend het Gehoorapparaat gedoopt werd. Ik heb die naam natuurlijk overgenomen, en in twee jaar tijd met voornamelijk heel veel plezier ruim 25.000km gereden in die auto. Een 900 Classic uit 1981, met 8-klepper carburateurmotortje. Heerlijke studentenbak, maar eigenlijk kriebelde het al vanaf het begin om iets met wat meer power te gaan rijden. In de twee jaar die ik met het Gehoorapparaat heb gereden heb ik veel geleerd, en m’n eerste stapjes in het sleutelen gezet. Met hulp van vrienden en collega’s ging het gestaag van gezapig slome boot met vier versnellingen naar een stabiele cruisemobiel met vijfbak, stabi’s, frisse schokdempers, en nog veel meer. Ik heb er gigantisch veel plezier aan gehad, maar ergens bleef het kriebelen.
Ik werk bij een niet nader te noemen specialist tussen Utrecht en Amsterdam, waar in de twee jaar dat ik lekker met het gehoorapparaat doorkachelde zo af en toe een inruilertje voorbij kwam, waarvan vaak geroepen werd dat ‘die wel iets voor jou is Reier!’. Ik heb het een paar keer volgehouden vriendelijk te bedanken, tot er een pareltje voorbij kwam waar ik geen nee tegen kón zeggen. Mijn droom 900 werd ingeruild, en ik kon het me nog veroorloven ook! Een combi-coupé in Odoardo grijs, met Aero pakket en ventcovers, fabrieks schuifdak en een compleet donkerrood interieur. De legendarische 900 T8 Special. Maar wacht eens, hier zit helemaal geen achtklepper in, maar nog iets mooiers! Een T16 motor, met intercooler en APC, volledig naar MY89 specificaties ingebouwd, tot op de laatste bout. Die moet ik hebben!!
Het Gehoorapparaat moest er dus uit. Ik had afgesproken dat ik het twee weken zou geven om ‘m voor redelijk geld te proberen te verkopen, zou dat niet lukken bleef ik er lekker mee doorrijden, zou het wel lukken gingen we de T16 klaarmaken om ermee te gaan rijden. Toen ging het snel. Ik heb samen met een vriend van me goede foto’s gemaakt van de auto en veel tijd gestoken in het opbouwen van een goede, complete advertentie. Zaterdagmiddag de advertentie in drie Facebookgroepen gepubliceerd, met het plan om zondag dan wel even te gaan zitten voor een vergelijkbare advertentie op Autoscout en nog wat andere sites. Dat plan bleek achteraf onnodig, want toen ik zondagochtend, ietwat katerig na een iets te gezellige avond, wakker werd liep mijn Facebook inbox over. Het gros wilde slechts het louvre, of de short shifter, of de skidplate, of wilde de auto voor 500 euro wel op komen halen, maar er waren ook een paar serieuzere gegadigden. Een van die gegadigden wilde direct zondagmiddag al komen kijken, en zo geschiede. Nog geen kilometer in de proefrit hadden we de hand al geschud. Verkocht, voor de vraagprijs. Woensdag zou ‘ie ‘m ophalen.
En zo geschiede. Op woensdag samen naar het postkantoor gereden waar hij het gehoorapparaat op zijn naam zette en ik de T16 op mijn naam. Tijd voor een nieuw hoofdstuk!
En het begon direct goed. De auto die ik had gekocht was ingeruild met een kapotte pedaalcilinder van de koppeling, en nu die vervangen was bleef het koppelingspedaal maar vager en vager aanvoelen. Daarnaast viel het me op dat de temperatuur een beetje opliep bij hogere snelheden in zomers weer. Tijd voor het eerste beun-avondje aan de nieuwe aanwinst! Verse thermostaat, radiateur, koppelingscilinder, koppelingsset en leiding erin en we konden weer. De eerste paar duizend kilometer waren probleemloos, op een wat moeizame koude start na. Vlak voor de Dyno dag bij KCP de katalysator verwijderd, 184PK en 285NM op de bank gescoord en elke dag met een idiote glimlach op m’n gezicht in de auto van en naar werk, life doesn’t get any better!
Op een dag, toen ik vrolijk zat te glimlachen achter het stuur, viel het me op dat de kachel maar niet warm werd. Ik zag geen gekke dingen op de meters, dus ben maar doorgereden. Achteraf had ik dat niet moeten doen. De bovenste kachelslang was gaan lekken, waardoor niet alleen de kachel het niet deed, maar er ook luchtbellen in het koelsysteem gekomen waren en de kop het iets te warm had gekregen. Nadat er steeds vaker een nieuwe Paus bevestigd werd door de uitlaat en de koude start nog maar op drie cilinders gebeurde de auto op m’n werk achtergelaten met het plan in het weekend aan de slag te gaan. Zoals dat wel vaker gaat, liep de klus weer lekker uit de hand en ging er een 2.1 cilinderkop op met wat kleine aanpassingen. Het gevolg? De auto loopt beter dan ooit tevoren! Hij heeft nog nooit zo krachtig aangevoeld en zo hard geschreeuwd dat ‘ie het leuk vindt. De glimlach is er weer!
Na de koppakking affaire is het tijd om de plannen op te pakken waar ik ze had achtergelaten. Afgelopen zomer al in contact gekomen met de huidige eigenaar van de oude cabrio van forummer taaffert, die het KCP onderstel er onderuit had laten halen en vervangen voor een origineel onderstel. Nou wilde ik het gehoorapparaat destijds al verlagen en uitvoeren met Bilstein B6 schokdempers, met de T16 stond dat natuurlijk ook op de lijst. Zodoende vorige week de complete onderstelsetup opgehaald, tijd om een dagje te gaan vinden om het spul te monteren!
Als het onderstel er eenmaal onder zit is de auto natuurlijk nog niet af. Het lijstje is niet super lang, al zal het vast kostbaar worden. Het einddoel is een strakke, modern rijdende daily driver met een soepele motor. Piekvermogen vind ik niet zo interessant, ik heb liever lekker veel koppel in het middengebied en een soepel oppakkende motor. Om dat te bewerkstelligen is de wishlist als volgt:
AP Turbo Ultimate Wastegate; 3” V-band aansluiting direct op de turbo, om zo min mogelijk restrictie in het systeem te hebben.
3” Downpipe, racekat als overloop naar een 2.5” catback met één of twee dempers. Luider dan ‘ie nu is moet het niet worden, eerder zelfs misschien wat stiller. Zolang de roffel er maar blijft!
do88 Performance front mount intercooler setup
Trionic ombouw; want een beter verbruik en meer performance met één (heel uitgebreide) upgrade. Wie wil dat nou niet?
Verder wil ik wat isolatie aanbrengen in de kofferbak en de deuren en ben ik aan het uitzoeken hoe ik m’n radio zo lekker mogelijk ga laten klinken. Daarnaast heb ik een setje 16" wielen op het oog die er op termijn ook onder moeten komen. Aangezien ik voorlopig niet van plan ben de auto weg te doen, ga ik overal lekker m’n tijd voor nemen en zorgen dat alles wat ik doe goed gebeurt.
Omdat een verhaal van ruim 1100 woorden niet zonder plaatjes kan blijven;
En de huidige winterlook:
Heerlijk om te lezen. En natuurlijk ook een beetje trots dat deze nu al beroemde bolide mijn oprit al eens heeft aangedaan. 
Ben benieuwd of ik over twee jaar ook in een driedeurs turbo rijd 
