Het leukste vermaak is leedvermaak ... maar toch willen we nog steeds meer blauw op straat. Het zijn ook gewoon mensen, die voor het merendeel door reorganisaties en veel te veel bezuinigingen zwaar overwerkt zijn en ook een uitlaatklep nodig hebben.
Ik heb agenten ook wel eens binnensmonds vervloekt omdat ze mij bijvoorbeeld afsneden terwijl ik al bezig was met terugkeren naar de rechter rijstrook en ze me zonder zwaailicht inhaalden met dubbel de toegestane snelheid en dan de tekst "niet onnodig linksrijden" toepiepen. "Ik was aan het inhalen, ja" roep je dan. Maar dat roep je dan tegen jezelf ... Even later denk ik dan "inschattingfoutje of humor op de werkvloer?". Dat vergeef en vergeet ik wel weer.
Maar aan hun kant blijft de hoge werkdruk bestaan. En hoe frustrerend moet het zijn om in de krant te lezen dat je met je collega's niet bij machte bent om de zware criminaliteit in de dammen en af te remmen.
Als de kabinetsplannen het meer-blauw-op-straat weer niet ondersteunen, wordt het dan niet eens tijd dat het volk namens de politie gaat demonstreren?
Of gaan we weer achteroverleunen tot de volgende keer dat we in het stemhokje staan?